تکذیب پیش بینی مایاها درباره پایان جهان در ۲۰۱۲

محققان تمدن مایا که تلاش دارند هر نوع باور درباره توانایی این قوم برای پیش بینی سرنوشت جهان هستی را رد کنند، می گویند دلیلی برای نگرانی از آغاز سال 2012 وجود ندارد زیرا تا زمان پایان یافتن جهان زمان طولانی یا دست کم زمان نامشخصی باقی مانده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، تقویم مایاها پایان چرخه پنج هزار و 126 ساله جهان را در تاریخی در حدود 12 دسامبر 2012 اعلام کرده است، تاریخی که در آن الهه جنگ و خلقت مایاها با نام "بولون یوکته" باز خواهد گشت. "اریک ولاسکوئز" محقق دانشگاه "نشنال اتونوموس" مکزیک می گوید باید کاملا درباره این موضوع آگاه باشیم، هیچ پیشگویی درباره سال 2012 وجود ندارد و این شایعات تنها اشتباهات و استدلالهای غلط بازاری هستند.

موسسه ملی تاریخ انسان شناسی در مکزیک نیز به شدت در تلاش است تا رگبار مداوم پیش گویی های پیشگوها را درباره پایان جهان هستی خنثی کند. در تقویم مایاها، تقویمی که نوشتن آن از سال سه هزار و 114 قبل از میلاد آغاز شده و به دوره های 394 ساله به نام "باکتون" تقسیم شده، عدد 13 عددی مقدس است و قرار است در سیزدهمین باکتون جهان پایان گیرد.
"سون گرونمیر" محقق سمبلهای مایایی در دانشگاه تروب در استرالیا که برای رمزگشایی از تقویم مایاها تلاش فراوانی انجام داده است می گوید این روز پایانی که در تقویم مایاها مشخص شده در واقع نشان دهنده آغاز دوره گذار از یک دوران به دوران بعدی است که در آن به اعتقاد مایاها "بولون یوکته" بازخواهد گشت.
بر اساس گزارش لایو ساینس، به گفته محققان از میان 15 هزار متن تصویری کشف شده در بخشهای مختلف امپراطوری مایاها، تنها دو اشاره به سال 2012 شده است. به گفته "آلفونسو لادنا" پروفسور دانشگاه "کامپلوتنز" در اسپانیا مایاها درباره بشریت، گرمای جهانی و یا پیش بینی ترکیب قطبهای زمین فکر نکرده اند و ما تنها نگرانی های خود را بر روی دانسته های باستانی آنها منعکس می کنیم.

پیرهون

پیرهون بنیانگذار مکتب شکگرایی، یکی از مکاتب عصر یونانیمآبی (هلنیسم) است. وی حوالی سال ۳۶۵ پیش از میلاد در پلوپونز زاده شد و در سال ۲۷۵ پیش از میلاد چشم از جهان فروبست. در آغاز نقاش گمنام و تنگدستی بود و سپس به فلسفه روی آورد و با عشق و علاقه به مطالعهی آثار دمکریت پرداخت.
پیرهون بعدها تحت تأثیر اندیشههای سوفسطایی قرار گرفت. در لشگرکشی اسکندر به هندوستان او را همراهی کرد و در آنجا با دیدن جوگی ها یا ریاضت کشان هندی که در زبان یونانی آنان را «فرزانگان برهنه» می نامیدند، به شدت تحت تأثیر بینشهای عرفانی هند قرار گرفت. از پیرهون نوشته ای باقی نمانده است، چرا که او دانش را اساسا نفی می کرد و باقی گذاشتن اثری از خود را بیهوده می دانست.
پیرهون که تحت تأثیر فرزانگان هندی قرار گرفته بود، پس از بازگشت، گوشه گیری و عزلت گزینی پیشه کرد و خود را از جریان زندگی دور نگاه داشت. انگیزه ی فکری او، پیش از هر چیز دارای گوهری عملی بود و اشتیاق به نیکبختی را در زندگی آرام و به دور از دغدغه ی اختلالات روزمره می جست. پیرهون بیماری و تندرستی، لذت و درد، ثروت و فقر، زیبایی و زشتی، زندگی و مرگ را کاملا هم ارزش می دانست و همه ی آن ها برایش بی‌تفاوت بود. به نظر او، فرزانه باید نسبت به همه ی این امور بی احساس باشد.
دیوگنس لائرتیوس گزارش می دهد که هیچ چیز پیرهون را نا آرام نمی ساخت. او از هیچ چیز بیم نداشت و هیچ اقدام احتیاطی انجام نمی داد. اجازه نمی داد که احساسات بر او غلبه کند. بارها نجات خود را مدیون شاگردانش بود که او را همراهی می کردند. 
هنگامی که در یک سفر دریایی، توفان شدیدی کشتی را بازیچه ی امواج ساخت و همه ی مسافران در وحشت مرگ فرو رفتند، پیرهون کاملا آرام بود. خوک کوچکی را که در کمال بی‌خیالی در کشتی مشغول بلعیدن بود به شاگردانش نشان داد و گفت: تزلزل ‌ناپذیری این حیوان باید برای هر فرزانه ای یک الگو باشد! و یکبار هنگامی که در اثر حمله ی ناگهانی سگی برای لحظه ای آرامش خود را از دست داد و مورد نکوهش شاگردانش قرار گرفت گفت: انسان بودن را یکسره کنار گذاشتن دشوار است!...

ناسا: النین رفته است و بهتر است که فراموش شود

آخرین نشانه ها حاکی از آن است که این دنباله دار کوچک به قطعات کوچکتری از گرد و غبار و یخ شکسته شده است. رد و باقی مانده ی النین در مدار قبلی دنباله دار باقی خواهد ماند و به گردش غیر قابل پیش بینی خود در درون منظومه شمسی در پاییز امسال ادامه خواهد داد.

دن یئومنز از برنامه ی ” اجرام کنار زمینی ناسا ” می گوید النین از آن دسته دنباله دار های نادری بود که از فاصله ای بسیار نزدیک به خورشید عبور کرد و از هم پاشید. بقایای این فروپاشی به همراه ابری از گرد وغبار در مسیری قابل پیش بینی به سوی خارج منظومه ی شمسی حرکت خواهند کرد و پس از آن ما بقایای النین را نزدیک به 12 میلنیا نخواهیم دید.

النین بیش از 72 میلیون کیلومتر نزدیک به خورشید شد. این دنباله دار از ابر اورت خارج از منظومه شمسی که لبه ی آن نزدیک به یک سوم مسافت بین خورشید و نزدیکترین ستاره به ما طول دارد ، آمد.( نزدیک ترین ستاره به ما آلفای قنطورس می باشد که 4.3 سال نوری از خورشید فاصله دارد.م)

این نکته را نیز باید به یاد داشته باشیم که در 2 درصد مواقع که دنباله دار ها به خورشید نزدیک می شوند، از هم می پاشند.

یئومنزز می گوید : ” دنباله دار ها از یخ، گرد و غبار و مواد آلی ساخته شده اند و تا چندین کیلومتر می توانند قطر داشته باشند. اما آن ها شکننده هستند و به سختی خود را مانند یک گلوله ی غباری نگاه داشته اند و تحمل می کنند. پس زمان بسیاری طول نمی کشد تا آن ها در هم بشکنند و هر گاه فرو پاشیدند، امیدی برای دوباره تشکیل شدن آن ها نیست.

دنباله دار النین توسط منجمی روسی به نام  ” لئونید النین ” در دسامبر سال گذشته ، هنگامی که بازتاب نور خورشید آن را در آسمان نمایان کرد کشف شد. نام نجومی و علمی این شیئ   C/2010X1   می باشد.

این دنباله دار بعد از مدت کوتاهی و سریعا به یک سوژه برای وبلاگ نویسان اینترنتی تبدیل شد. آن ها ادعا می کردند که این دنباله دار می تواند عامل شمار بسیاری از بلایایی که بر سر سیاره ی ما می آید باشد. پست های اینترنتی شروع به ظاهر شدن کردند که اغلب به طور مشاهدات مبهم و تیره اثر نیروی گرانشی النین بر روی زمین را باعث زمین لرزه ها و … می دانستند. آن ها همچنین پاسخ ناسا به این ادعا ها را ، پنهان کاری این سازمان تلقی کردند.

یئومنز می گوید: ” من واقعا نمی توانم حدس بزنم که چرا این دنباله دار کوچک به چنین سوژه ی حساس اینترنتی تبدیل شد.”.

او هم چنین گفت : ” واقعیت علمی این قضیه این است که تاثیر گرانشی خودروی من بر روی سیاره ی زمین ، بیشتر از تاثیر این گلوله ی کثیف و کوچک یخی است بر روی آن است. “

او می گوید همیشه غوغا گران اینترنتی وجود خواهند داشت تا قضیه ی اجرام کنار زمینی را که بسیاری از آن ها تاثیر ناچیزی دارند سوژه قرار دهند.

در 16 اکتبر ماه پیش النین بیشتر از 35.4 میلیون کیلومتر به زمین نزدیک نشد.

دن یئومنز دانشمندی است که عمر خود را به رصد سیارک ها و دنباله دار ها و طبیعت واقعی آن ها و هم چنین تاثیر آن ها بر منظومه ی خورشیدی ما تقدیم کرده است.

ناسا در برنامه ی ” اجرام کنار زمینی” که نام دیگر آن گارد یا محافظت فضایی است ، اجرام مشابه این را از لحاظ فیزیکی ، مداری و از لحاظ خطر داشتن برای زمین بررسی می کند. تا کنون در این برنامه هیچ تهدید قابل ملاحظه و شناخته شده ای مشاهده نشده است.

عبدالرحمن صوفی

از میان چهره‌ های معتبر علمی و ستاره شناسان قرن چهارم و چند قرن بعد جا دارد تا به عبدالرحمن صوفی جایگاهی بلند واگذار گردد، چنانکه علم ستاره شناسی قرن بیستم نیز برای او چنین جایگاهی را می‌شناسد. اینک در اینجا به اختصار هر چه تمامتر مطالبی را درباره اهمیت کارهای این ستاره شناس بزرگ بیان می‌داریم.

عبدالرحمن صوفی رازی در 17 آبانماه 282 شمسی برابر هشتم نوامبر 904 در ری متولد شد. در 44 سالگی در 335 هـ. ق جهت تحقیق در باب مسئله نجومی به دینور رفت و دو سال بعد در اصفهان رحل اقامت افکند. در دوران حکومت عضدالدوله دیلمی در حکومت فارس او را به سمت استاد ریاضی و نجوم برگزیدند، عبدالرحمن صوفی در سال 365 شمسی برابر 986 میلادی به دنبال 82 سال تلاش و کوشش و آفرینندگی در شیراز درگذشت. 
عبدالرحمن صوفی رازی اشتباهات رصدهای (بتانی) و (بطلمیوس)را اصلاح کرد و خطاهای ایشان را ارائه داد. عبدالرحمن موفق شد که در مجموع 1027 ستاره را با دقت رصد و محاسبه کرده و مشخصات دقیق آنها را به درجه و دقیقه و ثانیه معلوم کند. از این تعداد 15 ستاره قدر اول ، 34 کوکب قدر دوم ، 206 اختر قدر سوم ، 428 ستاره قدر چهارم ، 258 ستاره قدر پنجم و 86 ستاره قدر ششم هستند. رازی برای هر صورت فلکی جدولی ترسیم کرده و صورتهای جالبی از آنها عرضه داشته است، سپس در جدول هر صورت فلکی شماره ردیف تعداد ستارگان آن را بصورت حروف ابجد شروع کرده و در خانه دوم جدول، نامهای کواکب و مشخصات محل آنها را شرح داده است...

ژوزف لویی گیلوساک

ژوزف لویی گیلوساک شیمی‌دان مشهور فرانسوی است که برخی از قوانین مربوط به گازها از جمله قانون گیلوساک را کشف نمود. در سال 1802 میلادی، گیلوساک در ضمن مطالعه انبساط گازها ، قانون مهمی پیدا کرد که بیان آن این است: فشار هر گاز محتوی در حجم معین به ازای هر یک درجه سانتیگراد افزایش دما ، به اندازه 273/1 حجم اولیه‌اش افزایش می‌یابد. همین قانون را یک فرانسوی دیگر به نام ژاک شارل ، دو سال پیش از آن کشف کرده بود. و از این رو اغلب آن را قانون شارل-گیلوساک می‌نامند.

گیلوساک بعدها نشان داد که وقتی عناصر گازی با هم ترکیب می‌شوند، نسبت های حجمی آن ها به صورت اعداد صحیح ساده است. برای مثال، دو قسمت حجمی از هیدروژن با یک قسمت حجمی اکسیژن ترکیب می‌شوند تا آب به وجود آید.
گیلوساک ، با آنکه یک شیمیدان بود ولی در فیزیک ، هواشناسی وفیزیولوژی هم سهم دارد .اگر چه عمدتا او را بخاطر تجربه هایش در باره گازها به یاد می آوریم، ولی وی ماهیت عنصری گوگرد را مشخص کرد و اولین فردی بود که سدیم و پتاسیم را به روشهای شیمیایی تهیه کرد و اولین کسی بود که بور ر ا جدا کرد.
گیلوساک به پرواز با بالون علاقه داشت ، در واقع او در سال 1804 با بالون تا ارتفاع23000 پا برای نمونه گیری از هوا صعود کرد و این ارتفاع تا سالهای سال به صورت رکود باقی ماند . در یکی از این صعود ها ماجرای جالبی اتفاق افتاد، گیلوساک در پرواز بلندی مجبور شد بسیاری از چیزها را از بالون به بیرون پرتاب کند، تا بالون سبک شده و بتواند اوج بگیرد . یکی از چیزهایی که او به بیرون انداخت صندلی سفید رنگ و قدیمی آشپزخانه بودکه او آن را برای نشستن خود به کار می برد . صندلی در نزدیکی یک دختر روستایی که مشغول چرانیدن گوسفندان در نزدیکی دهکده ای در فرانسه بود، فرود آمد. افراد و کشیش محلی بعد از مباحثه زیاد به این نتیجه رسیدند که این حادثه یک معجزه بوده ، ولی در تعجب بودند که چرا خداوند دارای چنین صندلی فرسوده ای است !
برای دانستن بیشتر درمورد قانون نسبتهای ساده حجمی گیلوساک به ادامه مطلب مراجعه نمائید...

محرم

"... مردی از خانه‌ی فاطمه بیرون آمده است، تنها و بیکس، با دست‌های خالی، یک تنه بر روزگار وحشت و ظلمت و آهن یورش برده است. جز "مرگ" سلاحی ندارد! اما او ، فرزند خانواده‌ای است که "هنر خوب مردن" را، در مکتب حیات، خوب آموخته است..."