مطالب علمی و تاریخی
بروزترین سایت علمی و تاریخیمطالب علمی و تاریخی
بروزترین سایت علمی و تاریخیوینتون سرف
وینتون سرف در سال ۱۹۴۳ متولد شده و در لس‌آنجلس پرورش یافته است. او به پدر اینترنت اشتهار دارد.
وینتون سرف از سال ۱۹۹۴ تا سال ۲۰۰۳ معاونت ارشد طراحی و مهندسی اینترنت را به عهده داشت. او در زمان تحصیل در دبستان و دبیرستان علاقه و توانایی شگرف خود را در حل مسائل و معادلات ریاضی نشان داد.
می‌گویند او از زمان کودکی لباس مرتب و تمیز می‌پوشید عادتی که هنوز هم آن را فراموش نکرده چون تا به حال کسی او را بدون کت و شلوار ندیده است. علاقه سرف به کامپیوتر از نوجوانی شروع شد و پس از اتمام دبیرستان دانشگاه استنفورد را جهت ادامه تحصیل انتخاب کرد و در سال ۱۹۶۵ از رشته ریاضی فارغ التحصیل شد.
رایانه همچنان او را به دنبال خود می‌کشاند و به همین دلیل بلافاصله با عنوان مهندس سیستم در آی بی آم شروع به کار کرد اما خیلی زود تصمیم گرفت دوباره به تحصیل در رشته کامپیوتر ادامه دهد. سرف جهت دریافت دکترا در رشته کامپیوتر در دانشگاه لس‌آنجلس کالیفرنیا UCLA ثبت نام کرد و تز دکترای خود را درباره ابر رایانه‌هایی که می‌توانند برنامه‌های کامپیوترهای دیگر را کنترل کنند نوشت که بعدها تز خود را در پروژه آرپانت به مرحله عمل درآورد.
ادامه مطلب ...لودویگ میس در روهه
لودویگ میخائیل میس در سال ۱۸۸۶ میلادی در شهر آخن در آلمان به دنیا آمد. او بعدها با افزودن نام مادری‌اش، نام خود را به میس فان در روهه تغییر داد. سیر زندگی میس فان در روهه از شاگرد بنا تا فیلسوف هنری و یکی از پایه‌گذاران معماری قرن بیستم جالب توجه است. او آرشیتکت و طراح آلمانی یکی از مهم‌ترین پایه‌گذاران معماری و طراحی قرن بیستم محسوب می‌شود. بناهای او مکان‌هایی "خنثی" هستند که به گفته خود او، تنها انسان‌ها به آنها روح می‌بخشند.
لودویگ میس فان در روهه چهره معماری معاصر را دگرگون کرد. روش کاری و فلسفه هنری او تاثیر بسیار عمیقی در آرشیتکت های قرن بیستم گذاشته است. نفوذ او در معماری جهان، به ویژه آمریکا انکار ناپذیر است. او با استفاده از تکنولوژی مدرن و مصالح موجود، معماری قرن بیستم را به شکل بنیادی تغییر داد. بناهای او دارای ویژگی‌هایی منحصر به فرد و نمایانگر بافتی جدید هستند که به بعدی جهانی دسته یافته‌اند.
رابرت گودارد
گودارد آدمی کم حرف و ساکت بود و از کار صحبت نمی کرد، مگر اینکه به نتیجه ی سودمند برسد. او در 15 اکتبر 1882 در ورستر ماساچوست آمریکا متولد شد. با مطالعات و دستاوردهایی که این دانشمند داشته، چنانچه زیولکوفسکی را پدر علم راکت بدانیم، بدون شک گودارد را باید پدر مهندسی راکت خطاب کنیم. اگر چه این دو نابغه چندین دهه بدون اطلاع از هم بودند، ولی تحقیقاتشان عملا به موازات یکدیگر بود.
گودارد که به شدت علاقمند به پرواز بود، پس از پایان دوره ی دبیرستان به مؤسسه ی پلی تکنیک «ورستر» در بوستون رفت. در سال 1908 یعنی در سن 25 سالگی از آنجا فارغ التحصیل شد. در این مدت او مطالعات خود را مورد راکت به شدت دنبال کرد و به این نتیجه رسید که راکت های با سوخت مایع، مزیت بالاتری نسبت به راکت های با سوخت جامد دارند. همانند زیولکوفسکی، او دریافت که اکسیژن و هیدروژن مایع برای این نوع موتورها مناسب است. او بر این اساس، ساختمان موتور راکت حقیقی را (که پرواز در آسمان را میسر نمود) ساخت...
ادامه مطلب ...کنستانتین ادواردویچ زیولکوفسکی
این دانشمند در 17 سپتامبر 1857 در دهکده ی ایزوسک در جنوب غربی روسیه به دنیا آمد. «زیولکوفسکی» ضمن اینکه به عنوان پدر راکت در روسیه شناخته شده است، به علت ارائه نظریات و تئوری های با ارزشش نسبت به اسلاف خود در زمینه ی چگونگی دسترسی به ستارگان، پدر غیرقابل انکار کیهان نوردی نیز می باشد.
او که از سنین جوانی همواره از ناراحتی گوش رنج می برد، به علوم فیزیک و هوانوردی اشتیاق فراوان داشت و در 16 سالگی برای شرکت در سمیناری در مورد علوم و ریاضیات به مسکو رفت و در راستای علاقه مندی به این دو رشته بود که در مدرسه ی دهکده ی «بوروسک» در 90 ک.م. جنوب شرقی مسکو شغل معلمی ریاضیات و فیزیک را قبول نمود.
او در این شغل، مطالعات جدی و فراوانی در مورد کیهان شناسی نمود و محل سکونت خود را به مرکز تحقیقات نسبتاً بزرگی تبدیل و مدلهای مختلف راکت را جمع آوری نمود. در سال 1897 زیولکوفسکی در 40 سالگی اصول موتورهای کنترلی را تعریف و در سال بعد کتابی تحت عنوان «ورود به مدارات ماهواره ای از زمین» منتشر کرد. در پی مطالعات مداوم، کتاب دیگری با نام «کیهان نوردی» یا استفاده از موتورهای عکس العملی به رشته ی تحریر درآورد...
نیل آرمسترانگ(فضا نورد)
نخستین پرواز فضایی آرمسترانگ با جمینای ۸ در سال ۱۹۶۶ بود که وی به عنوان فرمانده عملیات انجام وظیفه می‌کرد.دومین و آخرین پرواز وی فرماندهی ماموریت آپولو ۱۱ برای فرود بر ماه در ۲۰ ژوئیه ۱۹۶۹ میلادی بود.
آرمسترانگ از نوجوانی به خلبانی علاقه مند شد و در زمانی که همه جوانان هم سن او به دنبال گرفتن گواهینامه خودرو بودند وی به دنبال پرواز در آسمان بود به طوریکه گواهی پرواز خود را قبل از گواهی رانندگی خودرو گرفت.
آپولو ۱۱ ماموریتی از مأموریت های پروژهٔ آپولو است که منجر به اولین فرود انسان بر روی کره ماه شد. این ماموریت ها توسط سازمان فضایی ایالات متحده آمریکا، ناسا، سازماندهی شده بودند. در ماموریت آپولو ۱۱ سه فضانورد به نام های نیل آرمسترانگ، باز آلدرین و مایکل کالینز شرکت داشتند که نیل آرمسترانگ و باز آلدرین بر روی کره ماه پیاده شدند.
آپولو ۱۱ نخستین فضاپیمای حامل انسان بود که بر سطح ماه فرود آمد. آپولو ۱۱، پنجمین فضاپیما از مجموعهٔ آپولو می‌باشد و سومین فضاپیمای حامل انسان است که به سمت ماه پرتاب شده‌است. این فضاپیما در تاریخ ۱۶ ژوئیه ۱۹۶۹ به سمت ماه پرتاب شد. چهار روز بعد از پرتاب در ۲۰ ژوئیه در حالی که کالینز در سفینهٔ اصلی، که به دور مدار ماه می‌چرخید، باقی‌مانده بود، آرمسترانگ و آلدرین با ماه نشین به سطح ماه رفتند.
این پرواز به پروژهٔ «ارسال انسان به ماه و بازگرداندن سالم او به زمین تا پایان دههٔ ۱۹۶۰» را که از برنامه های جان اف کندی بود، جامهٔ عمل پوشانید.