در جولای ۲۰۰۱، باران قرمز اسرار آمیزی در یک منطقه وسیع از جنوب هندوستان
بارید که برخی از
دانشمندان آن را منشا احتمالی حیات در کره زمین می
دانند.
در حالی که مردم محلی معتقد بودند این باران نشانه پیش بینی
شده پایان جهان است، مقامات
رسمی توضیح دادند که این باران ناشی از
گرد و غبار صحراهای عربستان است.
اما دکترگادفری لوئیس دانشمندی که
در این منطقه حاضر بود می گوید این واقعه چیزی بیش از
یک رخداد
غیرعادی بود.
وی نه تنها کشف کرد سلولهای زیستی کوچکی در این باران
وجود داشته است بلکه به این دلیل
که ظاهرا حاوی دی ان ای که اجزای
تشکیل دهنده حیات بر روی زمین است، نبودند، وی را برآن
داشت تا
معتقد شود این سلولها شکلی از حیات فرازمینی در خود دارند.
به گزارش
خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، دکتر لوئیس می گوید: “این ادعای بحث
برانگیز
مبتنی بر امکان منشای حیات بر روی زمین از خارج از کره زمین
است. می دانم که ادعای بزرگی
است اما همه آزمایشات از این ادعا
حمایت می کنند.”
مطالعات وی زنجیره ای از واکنش های دانشمندان در
سراسر جهان که نسبت به ماهیت این
سلولها تردید داشتند را برانگیخت.
دلیل
اصلی آنکه ادعای دکتر لوئیس بلافاصله از سوی جوامع علمی رد نشد آن بود که
با نظریه دو
دانشمند بریتانیایی که در دهه شصت میلادی ارائه شده بود
و هنوز هم مورد بحث است،
هماهنگی داشت.