اریتره

اریتره کشوری است بر کرانه دریای سرخ در شمال شرقی آفریقا. در سال ۱۹۹۳ با جدا شدن از اتیوپی مستقل شد. پایتخت آن اسمره است.مستعمره ایتالیایی اریتره از نواحی ساحلی اتیوپی و زمینهای مورد ادعای ترکان عثمانی در ۱۸۹۰ ایجاد شد. اریتره که به صورت پایگاهی برای تسخیر اتیوپی (۱۹۳۵ تا ۱۹۳۶) از سوی ایتالیا استفاده گردید. در ۱۹۴۱ زمانی که ایتالیایی‌ها از شرق آفریقا اخراج شدند، تحت حکومت بریتانیا درآمد.

                     

پرچم کشور اریتره                              نماد اریتره

در ۱۹۵۲ این سرزمین به صورت ایالتی خودمختار با اتیوپی تشکیل فدراسیون داد ولی الحاق آن به عنوان یکی از استانهای اتیوپی در ۱۹۶۲ شورشی را بر ضد اتیوپی آغاز کرد که تا ۱۹۹۲ به طول انجامید.

در ۱۹۷۷ چریکهای اریترهای این سرزمین را تقریبا به طور کامل از وجود نیروهای اتیوپی پاکسازی کردند، ولی دولت مارکسیست اتیوپی به رهبری سرهنگ منگستو با استفاده از سلاحهای شوروی به جنگ پرداخت و در سال بعد وضعیت را بر عکس کرد. جبهه آزادیبخش خلق اتیوپی با جبهه آزادیبخش تیگره اتیوپی در سرنگونی منگیستو در ۱۹۹۱ مؤثر بود و در آن سال اریتره عملاً از اتیوپی جدا گشت. همه‌پرسی در اریتره در آوریل ۱۹۹۳ با اکثریتی جامع استقلال را مورد تائید قرار داد و طبق برنامه این سرزمین در ۲۴ مه ۱۹۹۳ به استقلال کامل رسید...سیاست
جبهه آزادیبخش خلق اریتره (EPLF) کنترل اریتره را در مه ۱۹۹۱ در دست گرفت و دولت انتقالی را تا زمان تصویب قانون اساسی اداره می‌کند. حکومت قانونی چند حزبی از ۱۹۹۵ بر پا گشته‌است.
کل نیروهای دفاع: ۰۰۰/۶۰ (۱۹۹۱).

تقسیمات کشوری

مناطق شش گانه کشور اریتره

    مرکزی Centra
    جنوبی Southern
    گاش-بارکا Gash-Barka
    آنسبا Anseba
    دریای سرخ شمالی Northern Red Sea
    دریای سرخ جنوبی Southern Red Sea
جغرافیا

اریتره از شمال و غرب با سودان، از جنوب با اتیوپی و جیبوتی و از شرق با دریای سرخ هم مرز است. بیش از ۹۰۰ کیلومتر در کرانه دریای سرخ ساحل دارد. مجمع‌الجزایر دهلک در نزدیکی بندر مصوع در دریای سرخ قرار دارد. اریتره از لحاظ طبیعی دنباله فلات مرتفع اتیوپی است، با این حال جلگه‌های پست ساحلی نیز در این کشور وجود دارد.
شهرهای عمده آن مصوع، عصب و کرن است.
    رود مهم: برکه (فصلی)
    بلندترین نقطه: قله رامو با ارتفاع ۲۱۳۰ متر.

اقتصاد
جنگ جدایی طلبانه ۳۰ ساله اقتصاد را متلاشی کرده‌است. نیروی کار عمدتا در بخش کشاورزی اشتغال همچنین به پرورش دام برای پوست (کالای عمده صادراتی) می‌پردازد. بارندگی ناکافی و غیر قابل اعتماد خطر دائمی است. منبع عمده طبیعی نمک است.
مردم
    زبان: تیگرینهای (اکثریت)، تیگرهای، عربی، عفاری ساهو
    مذهب: اسلام سنی، مسیحی قبطی
    نژادهای مردم: تینگرینا، تیگره، عفار و هرارب
آموزش
میزان باسوادی: ۷۱%.
سنین تحصیل اجباری : تحصیل برای حداکثر ۱۲ سال از سن ۶ سالگی رایگان است ولی اجباری نیست.
تعداد دانشگاه : ۱