جمهوری آفریقای مرکزی

جمهوری آفریقای مرکزی (به فرانسوی: République centrafricaine) کشوری است در مرکز آفریقا. پایتخت آن شهر بانگوئی است.این کشور شاهد بیشترین بهره‌کشی‌های استعمارگران فرانسوی در بین تمامی کشورهای آفریقایی بوده‌است و بیشترین زیان‌های دوران استعمار را تجربه کرده‌است.این کشور دارای رژیم جمهوری است. آفریقای مرکزی در سال ۱۹۶۰ به استقلال رسید و در همان سال نیز به عضویت سازمان ملل متحد در آمد.

           

  پرچم کشور آفریقای مرکزی       نماد آفریقای مرکزی

کشور آفریقای مرکزی به ۱۶ استان بخش شده‌است که از میان آن‌ها، دو استان، ناحیه ویژه اقتصادی هستند. شهر بانگوئی، پایتخت، به صورت خودمختار و مستقل از سایر استان‌ها اداره می‌شود. استان‌های آفریقای مرکزی، خود به ۷۱ شهرستان تقسیم می‌گردند.
فهرست استان‌های آفریقای مرکزی:
لوبای. بامینگوبانگوران. کوتو سفلی. کوتو علیا. امبومو علیا. کومو. مامبرکادی. امبومو. نانامامبر. اومبلا مپوکو. اوواکا. اوهام. اوهامپونده. واکاگا. ناحیه اقتصادی ناناگربیزی. ناحیه اقتصادی سانگا امبیری...

جغرافیا
این کشور در جنوب کشور چاد، جنوب و جنوب غربی کشور سودان، شرق کامرون و شمال دو کشور زئیر(کنگو کینشازا) و کنگو قرار گرفته‌است.
این کشور محصور در خشکی بوده، و از هیچ طرف به دریا راه ندارد. آب و هوای گرمسیری داشته و شمال آن را، بیابان فراگرفته‌است و از جنوب نیز به رودخانه بانگوئی محدود است.
مناطق جغرافیایی
از آنجا که آفریقای مرکزی کشور نسبتاً وسیع و گسترده‌ای می‌باشد، این کشور را از نظر جغرافیایی و طبیعی به سه منطقه تقسیم می‌کنند:

۱– منطقه شرقی آفریقای مرکزی: شامل ۵ استان

۲– منطقه مرکزی آفریقای مرکزی: شامل ۶ استان به همراه شهر بانگوئی، پایتخت

۳– منطقه غربی آفریقای مرکزی : شامل ۵ استان

توجه داشته باشید که این سه منطقه از تقسیمات اداری یا سیاسی این کشور نمی‌باشند و تنها از نظر جغرافیایی به این سه منطقهٔ طبیعی تقسیم گردیده‌است.
شهرهای مهم
شهرهای مهم این کشور بربراتی، بامباری، امبایکی، بُودا، بیمبو، کارنوت هستند.
اقتصاد 
یکای پول این کشور فرانک جامعه مالی آفریقا موسوم به فرانک سی اف آ می‌باشد.
جنگلهای درخت سارج در جنوب شرقی، الوار صادراتی را تأمین می‌کنند. همچنین درمنطقه جنوب شرقی کشور پوشش گیاهی ساوان به اندازه وفور، به چشم می‌خورد. صادرات این جمهوری شامل: قهوه – کاکائو – الوار – تنباکو – اورانیوم – الماس و مقدار کمی طلا می‌باشد.
مردم
این کشور نزدیک به چهار میلیون و چهارصد هزار تن جمعیت دارد که بیشتر آنها از نژاد سیاه هستند و زندگی قبیله‌ای دارند. ۳۰٪ مردم این کشور مسیحی، پانزده درصد آنها مسلمان سنی و دیگران آنیمیست هستند. زبان رسمی این کشور نیز فرانسوی است. اما زبان ملی سانگو می‌باشد که در بین مردم بومی رایج‌تر است.