هری هاموند هس

وی یک زمین شناس امریکایی بود که در 24 می 1906 در نیویورک متولد شد. هس یکی از پایه گذاران انگاره زمین ساخت صفحه ای بود. دریادار دکتر هری هاموند هس به دلیل انگاره هایش در مورد گسترش بستر اقیانوس ها، بویژه کار بر روی ارتباط میان جزایر کمانی، آنومالی های ثقلی بستر اقیانوس ها و پریدوتیت های سرپانتینی شده و اظهار اینکه جریان همرفتی در گوشته زمین نیروهای رانشی را برای حرکت صفحات ایجاد می کنند بسیار مشهور و معروف است. این نظرات پایه های ابتدایی را برای توسعه انگاره زمین ساخت صفحه ای فراهم نمود.
هس در سال 1923 در رشته مهندسی برق در دانشگاه یل پذیرفته شد و بعد از 2 سال تغییر رشته داده و به زمین شناسی روی آورد و در سال 1927 با درجه لیسانس فارغ التحصیل شد. وی سپس به عنوان زمین شناس اکتشافی در رودزیای افریقای جنوبی برای دو سال فعالیت نمود و بعد از آن تحصیلات خود را در دانشگاه پرینستون ادامه داد. وی برای رساله دکترای خود پریدوتیت های هوازده ویرجینیا را انتخاب نمود...

جیمز واتسون

جیمز واتسون دانشمند بزرگ عرصه زیست شناسى و برنده جایزه نوبل، در ۶ آوریل ۱۹۲۸ در «ایلینوى» شیکاگو در خانواده اى بازرگان دیده به جهان گشود. پدرش اصالتى بریتانیایى داشت و مادرش از نوادگان مهاجرین اسکاتلندى بود که در اوایل سال ۱۸۴۰ به ایالات متحده مهاجرت کرده بودند.

«واتسون» دوران کودکى و نوجوانى خود را در زادگاه خود سپرى کرد و تحصیلات مقدماتى اش را نیز در همان شهر سپرى کرد. با اتمام دوره دبیرستان، او موفق به اخذ بورسیه تحصیلى از دانشگاه شیکاگو شد و در تابستان سال ۱۹۴۳ تحصیل در رشته جانورشناسى را آغاز کرد. او که از کودکى ساعت هاى متمادى به تماشاى پرندگان مى نشست، در این دوران به مقوله ژنتیک علاقه مند شد و پس از اتمام دوره لیسانس براى شرکت در دوره فوق لیسانس و نهایتاً دکتراى جانورشناسى به دانشگاه ایندیانا رفت و مطالعات گسترده اى در زمینه علم ژنتیک انجام داد و در این راه از راهنمایى هاى دو استاد برجسته ژنتیک، «اچ.جى.مولر» و «تى.ام. سونبورن» و همچنین «اس.اى.لوریا» استاد ایتالیایى تبار دانشکده باکترى شناسى و میکروبیولوژیست برجسته بهره مند شد...

رابرت کخ

با وجود کشف آنتی‌بیوتیک ‌های جدید و آموزش روش‌های پیشگیری، باز هم سالانه در حدود ۸ میلیون نفر به بیماری سل مبتلا شده و دو میلیون نفر در اثر آن جان خود را از دست می‌دهند. این در حالی است که بیش از ۱۲۵ سال از کشف باسیل سل یا باسیل کخ به وسیله پزشک معروف آلمانی، رابرت کخ می‌گذرد. دکتر رابرت کخ زمانی عامل سل را کشف کرد که این میکروب موجب مرگ حداقل یک نفر از هفت نفر فرد بالغ می‌شد.

وی در سال 1843 در هانوور متولد شد او در خانواده‌ای که اولاد زیادی داشتند چشم به جهان گشود و وی یکی از سیزده فرزند خانواده بود. تحصیلات خود را درگوتینگن به پایان رسانید و در 1866 از دانشگاه گوتینگن درجه دکترای خود را دریافت کرد. او که یکی از بزرگترین میکروب ‌شناسان جهان است، در ابتدا نبوغی در وی دیده نمی‌شد و به نظر نمی رسید که بتواند روزی همراه با پاستور علم جدید باکتری ‌شناسی را بر پایه و اساس محکم بنا نهد.

او میکروب‌ های بسیار مهم دیگری را نیز کشف کرده است که باسیل آنتراکس (عامل بیماری سیاه زخم) و نیز میکروب ویبریوکلرا (عامل بیماری‌ وبا) از جمله مهم‌ترین این کشفیات هستند. اهمیت اقدامات دکتر کخ به ویژه در زمینه سل به حدی بوده که موجب شد تا وی جایزه نوبل ۱۹۰۵ را به خود اختصاص دهد. علاوه بر این، تکنیک‌های رنگ‌آمیزی‌ دکتر کخ که هنوز هم در رنگ‌آمیزی بسیاری از میکروب‌ها به کار می‌روند، او را به عنوان یکی از بنیان‌گذاران علم باکتری‌شناسی نوین مطرح کرده‌اند. 
بررسی‌ها نشان داده‌اند که سل اصلی‌ترین بیماری عفونی کشنده خانم‌ ها در سنین باروری است. از طرف دیگر، این بیماری امروزه یکی از علل اصلی مرگ در افراد مبتلا به ایدز را تشکیل می‌دهد...

تکذیب پیش بینی مایاها درباره پایان جهان در ۲۰۱۲

محققان تمدن مایا که تلاش دارند هر نوع باور درباره توانایی این قوم برای پیش بینی سرنوشت جهان هستی را رد کنند، می گویند دلیلی برای نگرانی از آغاز سال 2012 وجود ندارد زیرا تا زمان پایان یافتن جهان زمان طولانی یا دست کم زمان نامشخصی باقی مانده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، تقویم مایاها پایان چرخه پنج هزار و 126 ساله جهان را در تاریخی در حدود 12 دسامبر 2012 اعلام کرده است، تاریخی که در آن الهه جنگ و خلقت مایاها با نام "بولون یوکته" باز خواهد گشت. "اریک ولاسکوئز" محقق دانشگاه "نشنال اتونوموس" مکزیک می گوید باید کاملا درباره این موضوع آگاه باشیم، هیچ پیشگویی درباره سال 2012 وجود ندارد و این شایعات تنها اشتباهات و استدلالهای غلط بازاری هستند.

موسسه ملی تاریخ انسان شناسی در مکزیک نیز به شدت در تلاش است تا رگبار مداوم پیش گویی های پیشگوها را درباره پایان جهان هستی خنثی کند. در تقویم مایاها، تقویمی که نوشتن آن از سال سه هزار و 114 قبل از میلاد آغاز شده و به دوره های 394 ساله به نام "باکتون" تقسیم شده، عدد 13 عددی مقدس است و قرار است در سیزدهمین باکتون جهان پایان گیرد.
"سون گرونمیر" محقق سمبلهای مایایی در دانشگاه تروب در استرالیا که برای رمزگشایی از تقویم مایاها تلاش فراوانی انجام داده است می گوید این روز پایانی که در تقویم مایاها مشخص شده در واقع نشان دهنده آغاز دوره گذار از یک دوران به دوران بعدی است که در آن به اعتقاد مایاها "بولون یوکته" بازخواهد گشت.
بر اساس گزارش لایو ساینس، به گفته محققان از میان 15 هزار متن تصویری کشف شده در بخشهای مختلف امپراطوری مایاها، تنها دو اشاره به سال 2012 شده است. به گفته "آلفونسو لادنا" پروفسور دانشگاه "کامپلوتنز" در اسپانیا مایاها درباره بشریت، گرمای جهانی و یا پیش بینی ترکیب قطبهای زمین فکر نکرده اند و ما تنها نگرانی های خود را بر روی دانسته های باستانی آنها منعکس می کنیم.

پیرهون

پیرهون بنیانگذار مکتب شکگرایی، یکی از مکاتب عصر یونانیمآبی (هلنیسم) است. وی حوالی سال ۳۶۵ پیش از میلاد در پلوپونز زاده شد و در سال ۲۷۵ پیش از میلاد چشم از جهان فروبست. در آغاز نقاش گمنام و تنگدستی بود و سپس به فلسفه روی آورد و با عشق و علاقه به مطالعهی آثار دمکریت پرداخت.
پیرهون بعدها تحت تأثیر اندیشههای سوفسطایی قرار گرفت. در لشگرکشی اسکندر به هندوستان او را همراهی کرد و در آنجا با دیدن جوگی ها یا ریاضت کشان هندی که در زبان یونانی آنان را «فرزانگان برهنه» می نامیدند، به شدت تحت تأثیر بینشهای عرفانی هند قرار گرفت. از پیرهون نوشته ای باقی نمانده است، چرا که او دانش را اساسا نفی می کرد و باقی گذاشتن اثری از خود را بیهوده می دانست.
پیرهون که تحت تأثیر فرزانگان هندی قرار گرفته بود، پس از بازگشت، گوشه گیری و عزلت گزینی پیشه کرد و خود را از جریان زندگی دور نگاه داشت. انگیزه ی فکری او، پیش از هر چیز دارای گوهری عملی بود و اشتیاق به نیکبختی را در زندگی آرام و به دور از دغدغه ی اختلالات روزمره می جست. پیرهون بیماری و تندرستی، لذت و درد، ثروت و فقر، زیبایی و زشتی، زندگی و مرگ را کاملا هم ارزش می دانست و همه ی آن ها برایش بی‌تفاوت بود. به نظر او، فرزانه باید نسبت به همه ی این امور بی احساس باشد.
دیوگنس لائرتیوس گزارش می دهد که هیچ چیز پیرهون را نا آرام نمی ساخت. او از هیچ چیز بیم نداشت و هیچ اقدام احتیاطی انجام نمی داد. اجازه نمی داد که احساسات بر او غلبه کند. بارها نجات خود را مدیون شاگردانش بود که او را همراهی می کردند. 
هنگامی که در یک سفر دریایی، توفان شدیدی کشتی را بازیچه ی امواج ساخت و همه ی مسافران در وحشت مرگ فرو رفتند، پیرهون کاملا آرام بود. خوک کوچکی را که در کمال بی‌خیالی در کشتی مشغول بلعیدن بود به شاگردانش نشان داد و گفت: تزلزل ‌ناپذیری این حیوان باید برای هر فرزانه ای یک الگو باشد! و یکبار هنگامی که در اثر حمله ی ناگهانی سگی برای لحظه ای آرامش خود را از دست داد و مورد نکوهش شاگردانش قرار گرفت گفت: انسان بودن را یکسره کنار گذاشتن دشوار است!...

ناسا: النین رفته است و بهتر است که فراموش شود

آخرین نشانه ها حاکی از آن است که این دنباله دار کوچک به قطعات کوچکتری از گرد و غبار و یخ شکسته شده است. رد و باقی مانده ی النین در مدار قبلی دنباله دار باقی خواهد ماند و به گردش غیر قابل پیش بینی خود در درون منظومه شمسی در پاییز امسال ادامه خواهد داد.

دن یئومنز از برنامه ی ” اجرام کنار زمینی ناسا ” می گوید النین از آن دسته دنباله دار های نادری بود که از فاصله ای بسیار نزدیک به خورشید عبور کرد و از هم پاشید. بقایای این فروپاشی به همراه ابری از گرد وغبار در مسیری قابل پیش بینی به سوی خارج منظومه ی شمسی حرکت خواهند کرد و پس از آن ما بقایای النین را نزدیک به 12 میلنیا نخواهیم دید.

النین بیش از 72 میلیون کیلومتر نزدیک به خورشید شد. این دنباله دار از ابر اورت خارج از منظومه شمسی که لبه ی آن نزدیک به یک سوم مسافت بین خورشید و نزدیکترین ستاره به ما طول دارد ، آمد.( نزدیک ترین ستاره به ما آلفای قنطورس می باشد که 4.3 سال نوری از خورشید فاصله دارد.م)

این نکته را نیز باید به یاد داشته باشیم که در 2 درصد مواقع که دنباله دار ها به خورشید نزدیک می شوند، از هم می پاشند.

یئومنزز می گوید : ” دنباله دار ها از یخ، گرد و غبار و مواد آلی ساخته شده اند و تا چندین کیلومتر می توانند قطر داشته باشند. اما آن ها شکننده هستند و به سختی خود را مانند یک گلوله ی غباری نگاه داشته اند و تحمل می کنند. پس زمان بسیاری طول نمی کشد تا آن ها در هم بشکنند و هر گاه فرو پاشیدند، امیدی برای دوباره تشکیل شدن آن ها نیست.

دنباله دار النین توسط منجمی روسی به نام  ” لئونید النین ” در دسامبر سال گذشته ، هنگامی که بازتاب نور خورشید آن را در آسمان نمایان کرد کشف شد. نام نجومی و علمی این شیئ   C/2010X1   می باشد.

این دنباله دار بعد از مدت کوتاهی و سریعا به یک سوژه برای وبلاگ نویسان اینترنتی تبدیل شد. آن ها ادعا می کردند که این دنباله دار می تواند عامل شمار بسیاری از بلایایی که بر سر سیاره ی ما می آید باشد. پست های اینترنتی شروع به ظاهر شدن کردند که اغلب به طور مشاهدات مبهم و تیره اثر نیروی گرانشی النین بر روی زمین را باعث زمین لرزه ها و … می دانستند. آن ها همچنین پاسخ ناسا به این ادعا ها را ، پنهان کاری این سازمان تلقی کردند.

یئومنز می گوید: ” من واقعا نمی توانم حدس بزنم که چرا این دنباله دار کوچک به چنین سوژه ی حساس اینترنتی تبدیل شد.”.

او هم چنین گفت : ” واقعیت علمی این قضیه این است که تاثیر گرانشی خودروی من بر روی سیاره ی زمین ، بیشتر از تاثیر این گلوله ی کثیف و کوچک یخی است بر روی آن است. “

او می گوید همیشه غوغا گران اینترنتی وجود خواهند داشت تا قضیه ی اجرام کنار زمینی را که بسیاری از آن ها تاثیر ناچیزی دارند سوژه قرار دهند.

در 16 اکتبر ماه پیش النین بیشتر از 35.4 میلیون کیلومتر به زمین نزدیک نشد.

دن یئومنز دانشمندی است که عمر خود را به رصد سیارک ها و دنباله دار ها و طبیعت واقعی آن ها و هم چنین تاثیر آن ها بر منظومه ی خورشیدی ما تقدیم کرده است.

ناسا در برنامه ی ” اجرام کنار زمینی” که نام دیگر آن گارد یا محافظت فضایی است ، اجرام مشابه این را از لحاظ فیزیکی ، مداری و از لحاظ خطر داشتن برای زمین بررسی می کند. تا کنون در این برنامه هیچ تهدید قابل ملاحظه و شناخته شده ای مشاهده نشده است.